Brak danych.
W latach 1765-1769 studiował teologię w Połocku i Warszawie.
Był profesorem geografii i filozofii w Collegium Nobilium w Warszawie w latach 1770-1772.
Po kasacie zakonu został profesorem prawa i nauk moralnych w szkołach Komisji Edukacji Narodowej.
Od 1790 roku był prałatem kustoszem inflanckim. W dniu 17 stycznia 1790 roku zapisał Szkole Głównej Litewskiej bogatą kolekcję historii naturalnej (minerały, marmury, kryształy, muszle ora okazy roślin i zwierząt specjalnie preparowane). Zastrzegł również, że w zamian za kolekcję dwie osoby rocznie z rodziny Wichertów będą miały zapewnione miejsce w konwikcie ubogiej szlachty funkcjonującym przy Szkole Głównej.
Ogłosił m.in. dramaty dla sceny szkolnej "Belizar" (1787) i "Miłość ku ojczyźnie albo Themistocles. Tragedya J. Wielm. J. X. Józefowi Kryńskiemu, kanonikowi Inflantskiemu... na oświadczenie należytey wdzięczności przypisana od Prześwietney Młodzi w szkołach Bobroyskich S. J. wyprawiona R. P. 1768 dnia 31 lipca" (Warszawa 1768). Opublikował także "Dowód... w Prawie, Historyi y Nauki Moralney przez uczniów czterech Klass wyższych w Szkołach Podwydziałowych Wileńskich okazany pod dozorem X. Jana Ludwika Wicherta S. Teol. Dokt. tychże nauk Professora" (Wilno [?] 1790).
Żył w XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.