Franciszek Albertrandi
Nauki początkowe odebrał w kolegium jezuickim w Warszawie. Do zakonu jezuitów wstąpił w 1748 roku i odbywał nowicjat w Wilnie. Nauki filozoficzne studiował w Nieświeżu (1750-1753). Trzyletnie studia teologiczne (1758-1761) podjął w Pińsku, a ukończył w Warszawie po kilkuletniej przerwie poświęconej na pracę edukacyjną w placówkach jezuickich.
Był nauczycielem w wielu kolegiach jezuickich. Rozpoczął od nauczania języka francuskiego w Płocku (od 1753 roku), a następnie w Collegium Nobilium w Wilnie, gdzie był również prefektem. Po okresie nauczania w Pińsku przeniósł się do Warszawy, gdzie wykładał język hebrajski (1761-1764). W tym czasie podjął również pracę w Bibliotece Załuskich.
Od 1764 roku był guwernerem domowym Feliksa Łubieńskiego, wnuka prymasa.
Od 1767 roku znowu uczył w warszawskim Collegium Nobilium.
W 1770 roku wyjechał ze swym wychowankiem w podróż edukacyjną po Europie - do Austrii i Italii. W trakcie tego wojażu wystąpił w 1771 roku z zakonu w Rzymie, pozostając jednak księdzem.
Jako członek Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych (1775-1787) oraz działacz edukacyjny prowadził rozległą korespondencję w sprawach naukowych oraz edukacyjnych. W 1770 roku wydawał i redagował czasopismo "Zabawy Przyjemne i Pożyteczne". Został archiwistą królewskim. W latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XVIII wieku zaangażował się w działalność naukową, prowadząc owocne kwerendy archiwalne i biblioteczne źródeł i dokumentów do historii Polski za granicą.
Urodził się jako syn włoskiego emigranta, wywodzącego się z Piemontu, który był pułkownikiem artylerii króla Sardynii, osiadłego w Polsce.
Żył w XVIII-XIX wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.