Jan Hermanni

Dane rodziców

Brak danych.

Wychowanie i wykształcenie

Studiował retorykę (1646-1647), filozofię (1647-1650), teologię (1653-1657?)

Etapy kariery dot. edukacji

Był profesorem filozofii (1659-1661) i matematyki (1660-1661) w kolegium lublińskim. Później w kolegium poznańskim wykładał filozofię i matematykę (1661-1662), teologię polemiczną i Pismo Święte (1662-1663), a następnie teologię scholastyczną w kolegium we Lwowie (1663-1667) i w Krakowie (1667-1669).

Znał język niemiecki. Był kaznodzieją przy kościele oo. Jezuitów w Tyrnawie, kaznodzieją niemieckim w kolegium lublińskim (1659-1661).

Był prokuratorem kanonizacji bł. Stanisława Kostki i sekretarzem do spraw polskich przy generale zakonu w Rzymie, został tam substytutem asystencji Niemiec (1669-1676). Potem przez długi czas był rektorem domu nowicjatu w Krakowie (1676-1683). Będac prepozytem domu profesów w Krakowie (1683-1684), kierował przebudową jego gmachu, m.in. dobudową do kościoła św. Barbary półkolistej absydy. Później został prowincjałem prowincji polskiej (1684-1689) i rektorem kolegium w Krakowie (1689-1691). Był delegatem na XII i XIII Kongregacje Generalne w Rzymie (1682, 1687).

Był pisarzem ascetycznym, autorem dzieł:

1. "Deliciae Regum, seu Panis Eucharisticus e Christi ac Ecclesiae sensu sancte ac salubriter frequentandus etc." (Roma 1671). "Tłumaczenie polskie: Delicye królów, chleb stołu Pańskiego, z Łacińskiego na polski język tłomaczone".

2. "Powinności zakonne, wszystkim do doskonałości mającym się na uwagę podane, przez X. Jana Hermanniego, zak. S.J." (Kraków 1679).

3. "Horographia expedita ad unum alterumque circulum usu facili revocata" (1680).

Fakty z życia osobistego

Żył w XVII wieku.

Bibliografia