EDUKACJA RZECZPOSPOLITEJ OD XVI DO XVIII WIEKU

Matylda Hylzen

Ur. brak danych
Zm. 1760 Wilno

Dane rodziców

Jerzy Konstanty Hylzen (1673-1737)

Anna Regina Schemelphenning von der Opje

Wychowanie i wykształcenie

Etapy kariery dot. edukacji

Wstąpiła do Mniszek Zakonu Świętego Benedykta w Wilnie, do których należał klasztor oraz kościół św. Katarzyny. W owym czasie do zgromadzenia przyjmowane były tylko córki najwybitniejszych litewskich rodów, w większej mierze magnackich. Po kilku latach w zakonie oraz dzięki wpływom rodu została ksienią wileńskich benedyktynek. Jej wyświęcenie na przeoryszę odbyło się w Oktawie Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny 1746 roku w kościele św. Katarzyny. Ceremonię swoją obecnością uświetniła szlachta i duchowni: Michał Zienkowicz, Józef Dominik Puzyna, Antoni Wojna, Józef Stanisław Sapieha, „tudzież wielu innych IchMC utriusque sexus, których wszystkich JejMC panna ksieni do klasztoru zaprosiwszy in praesentia JMCi biskupa smoleńskiego i kasztelana inflanckiego, rodzonych braci swoich, solennie traktowała”.

Jako ksieni benedyktynek z energią przystąpiła do uporządkowania spraw majątkowych zakonu i wyznaczenia granicy między jego dobrami a ziemiami do tychże przylegającymi. Dbała również o dochody zgromadzenia, oddając się pod protekcję Michała Kazimierza Radziwiłła, z którym załatwiała sprawy gospodarcze i którego prosiła o możliwość korzystania z surowców (m.in. rudy) znajdujących się w dobrach książęcych. Podobnie jak bracia senatorowie, wykazywała zainteresowania literackie. W 1749 roku w drukarni wileńskich jezuitów wydała w przekładzie "Krótkie zebranie dzielnego ćwiczenia w postępku duchownem". W 1755 roku nową przeoryszą benedyktynek została Joanna Magdalena Plater. 

Fakty z życia osobistego

Żyła najpewniej w XVIII wieku.


Bibliografia

Podmiotowa

  1. Archiwum Główne Akt Dawnych, Warszawa, Archiwum Radziwiłłów, rkps 5588.
  2. Lietuvos mokslų akademijos Vrublevskių biblioteka, Wilno, F. 9–7, Józef Jerzy Hylzen, Zbiór listów moich 1756 17ma septembris m[iesią]ca we Gdańsku.
  3. „Kuryer Polski”, 1746, nr 525, Wilno 15 XII.
  4. K. Niesiecki, Herbarz Polski, t. 4, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk, 1839.

Przedmiotowa

  1. A. Jocher, Obraz bibliograficzno-historyczny literatury i nauk w Polsce, t. 3, Wilno, 1857.
  2. J. Bartoszewicz, Znakomici mężowie polscy w XVIII wieku. Wizerunki historycznych osób, t. 2, Petersburg, 1856.

I RP edu

O projekcie

Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.

© 2024 Polskie Towarzystwo Historyczne. Wykonanie ecomme.pl