Brak danych.
Studiował retorykę (1654-1655), filozofię w kolegium jezuickim w Kaliszu (1655-1658), teologię w kolegium poznańskim (1662-1666).
W kolegiach jezuickich wykładał: gramatykę w Kaliszu (1657-1658), Opawie (1658-1659), poetykę w Rawie (1659-1660) i Krośnie (1660-1661), retorykę w Lublinie (1666-1667), filozofię w Kaliszu (1671-1674), teologię polemiczną (1674-1675) i Piśmo Święte (1674-1675, 1678-1679, 1682-1683) we Lwowie, teologię moralną w Jarosławiu (1675-1676) i we Lwowie (1677-1678, 1679-1681, 1686-1687), teologię scholastyczną we Lwowie (1676-1678). Był prefektem studiów w kolegiach: lwowskim (1678-1679, 1683-1685), toruńskim (1690-1691) i lublińskim (1692-1700).
Był regensem seminarium diecezjalnego w Sandomierzu (1689-1690), rektorem w kolegium jarosławskim (1703-1706).
Był pisarzem ascetycznym, autorem ośmiu dzieł, m.in.:
1. "Sacrum otii religiosi triduum in plura semestria a P. Martino Teophilo Grymosz e S.J. coordinatum" (Lublin 1677; Sandomierz 1697; Lublin 1697).
2. "Modlitwa Pańska, albo pacierz od Xta Pana uformowany, nabożnemi aktami dla smakowitszego, osobliwie duchownych używania, przez W.X. Marcina Bogumiła Grymosza S.J. Teol. Rozszerzony, roku od narodzenia Xta Pana 1686" (Kraków).
3. "Wesole dobrej śmierci czekanie, albo melodya duchowna dla zbawiennej rozrywki starych i chorych, osobliwie ostatnią chorobą wzdłuż przyaresztowanych i niektóre akty z psalmów na to wybranych, przez W.X. Marcina Bogumiła Grymosza S.J. Teol." (Kraków 1687).
4. "Szczere samego P. Boga w świętej pustyni szukanie, albo kilkoro Rekolekcyi na 10 dni rozporządzonych przez W.X. Marcina Bogumiła Grymosza S.J. R. od nalezionego w naturze ludzkiej Boga 1688" (Kalisz).
5. "Sacrum asceticarum cogitationum Octiduum, antecedentibus et subsequentibus actibus a R.P. Martino Theophilo Grymosz S.J. proficientibus in via Domini accommodatum etc." (Lublin 1690, 1702).
Żył w XVII-XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.