Stanisław Morawski
Teresa Objezierska
Uczył się w klasie gramatyki kolegium jezuickiego w Kaliszu, a później wstąpił do seminarium w Łowiczu. Następnie kształcił się w gnieźnieńskim seminarium. W 1724 roku przyjął święcenia prezbiteratu w Gnieźnie.
W podróż zagraniczną udał się w celu odbycia studiów. Był autorem obszernego dziennika podróży z lat 1729-1732, w którym obszernie opisał swoje zagraniczne studia i podróże. Początkowo kontynuował edukację przez pięć miesięcy w Pradze, gdzie uczył się języka niemieckiego i francuskiego oraz studiował prawo kanoniczne i świeckie. W międzyczasie zwiedzał Saksonię, a potem Francję. Interesował się wojskowością. Ostatnim etapem jego podróży była Italia. W Rzymie przebywał prawie pół roku, studiując prawo na uniwersytecie Sapienza. Ukoronowaniem jego zagranicznej edukacji było uzyskanie doktoratu obojga praw w Rzymie (28 sierpnia 1732).
Wywodził się z możnej wielkopolskiej rodziny szlacheckiej.
Był proboszczem w Osiecznie, a później w Modrzu.
Żył w XVII-XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.