Brak danych.
Studiował retorykę w Towarzystwie Jezusowym (1686-1687); filozofię w Towarzystwie Jezusowym - w Lublinie (1687-1689) i Kaliszu (1689-1690); teologię w Krakowie (1694-1698).
Wykładał infimę w kolegium przemyskim (1690-1691); infimę (1691-1692), gramatykę (1692-1693) i poetykę (1693-1694) w kolegium łuckim; retorykę i poetykę w kolegium krasnostawskim (1699-1700). Potem był profesorem retoryki w kolegium brzeskim (1700-1701) i przemyskim (1701-1702). Później wykładał logikę w kolegium ostrogskim (1702-1703), filozofię w kolegium lwowskim (1703-1705) i lublińskim (1706-1709). Był również prefektem studiów w kolegium łuckim (1705-1706) oraz profesorem teologii scholastycznej i polemicznej w kolegium lwowskim (1709-1718).
Był kaznodzieją w kolegiach: toruńskim (1718-1719), lwowskim (1719-1720), krakowskim (1720-1721, 1723-1724), piotrkowskim (1721-1722) i poznańskim (1722-1723). Pełnił funkcję rektora kolegium przemyskiego (1724-1728) i krośnieńskiego (1731-1733), był instruktorem III probacji w jarosławskim kolegium BMP (1730-1731).
Był autorem dzieł:
1. 'Trybunał niebieski na ziemi Viceboski z Bogiem, pod prezydencją krzyża W. JX. Dominika na Siennie Sienin Sienińskiego, Dziekana Gnieznieńskiego, Kanonika Warmińskiego, Officyała Gdańskiego, JO. Trybunału Koronnego Prezydenta, Kazaniem na solennej Wotywie w Farze Piotrkowskiej przywitany przez X. Jerzego Dębskiego S.J., tegoż Kościoła Kaznodzieję Ordynaryusza, r. 1721", in fol., kart 14.
2. "Trojaki pokłon kaznodziejski niedzielny, albo Kazanie Trójcy Najśw. dedykowane, Część I, przez W.X. Jerzego Dębskiego S.J. kapłana. – Kalisz, druk S.J., 1725", in 4to.
3. "Trojaki pokłon w trzyletnich kazaniach, 1szym, 2gim i 3cim tomem kazań różnych niedzielnych oddany z przydatkiem Tragedyi o Męce Pańskiej na kazania Passyi Postnych rozłożony, przez X. Jerzego Dębskiego S.J. – Sandomierz, druk S.J., 1729".
Żył w XVII-XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.