Jan III Waza (1537-1592)
Katarzyna Jagiellonka (1526-1583)
Przebywając w Szwecji, odebrał gruntowne wykształcenie dworskie. Miał nauczycieli luterańskich, jednak pozostał przy wyznaniu katolickim. Jako potencjalnemu następcy tronu polskiego przydano mu również katolickich wychowawców, w tym przybywających z Rzeczpospolitej jezuitów. Jego nauczycielami byli m.in. Krzysztof Warszewicki, Antonio Possevino, Benedykt Herbest i Szymon Nikolski. Zygmunt uczył się historii i prawa, a także przedmiotów ścisłych, głównie matematyki. Uczestniczył w lekcjach architektury i otrzymał zapewne jakieś wychowanie muzyczne, o czym świadczą jego późniejsze zamiłowania w tej dziedzinie. Miał się również zaznajamiać z tajnikami alchemii. Znał dobrze kilka języków: rodzimy szwedzki, a także łacinę, niemiecki, polski i włoski.
Król Zygmunt III Waza był autorem instrukcji wychowawczej dla swego syna Władysława wyruszającego w podróż zagraniczną. Instrukcja powstała w maju 1624 roku, zatem tuż przed wyjazdem królewicza. Tekst obejmował wskazówki zarówno dla guwernera – Albrychta Stanisława Radziwiłła, samego Władysława, jak i jego sług. Król zalecał członkom orszaku posłuszeństwo królewiczowi i jego nauczycielowi oraz innym dygnitarzom państwowym. Podczas ceremonialnych wizyt na dworach: u arcyksięcia Karola w Nysie, cesarskim w Pradze lub Wiedniu, gubernatora Niderlandów hiszpańskich, infantki hiszpańskiej w Brukseli oraz książąt włoskich miano zachować dobre obyczaje i godnie reprezentować króla i Rzeczpospolitą. Król nakazywał również wybór najkrótszej trasy do miejsc docelowych oraz zaniechanie podróży do Francji, Hiszpanii, Holandii i Anglii. Królewicz, jako przyszły monarcha, podczas audiencji i pobytów na dworach miał się godnie zaprezentować, z zachowaniem wszelkich wymogów etykiety, oraz podtrzymywać dobre i życzliwe stosunki z sojusznikami. Na bieżąco miano też informować króla polskiego o przebiegu podróży, a w szczególności postępowania królewicza i jego wizyt na europejskich dworach.
Żył w XVI-XVII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.