EDUKACJA RZECZPOSPOLITEJ OD XVI DO XVIII WIEKU

Jerzy Konstanty Hylzen

Ur. 1673
Zm. 13.11.1737

Dane rodziców

Jan Franciszek Hülsen

Katarzyna Elżbieta Brüggen

Wychowanie i wykształcenie

W semestrze zimowym roku akademickiego 1693 rozpoczął naukę na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu

Etapy kariery dot. edukacji

W dobrach dziedzicznych oraz królewszczyznach prowadził działalność misyjną i filantropijną. W rodowej Dagdzie ufundował w 1727 roku jezuicką stację misyjną – "missio Hylzeniana", obejmującą również swoim zasięgiem Kownatę i Izvaltę. Działalność misyjna kontynuowana była przez jego synów. Jako starosta marienhauski dbał o Marienhauz. Tamtejszy drewniany kościół parafialny, zrujnowany wojnami i łupieżczymi napadami kozaków i kałmuków, dzięki staraniom Hylzena został odnowiony w 1716 roku. 

Fakty z życia osobistego

Jego żoną była baronówna Anna Regina Schemelphenning von der Opje, córka Hieronima, radcy elektora brandenburskiego i przewodniczącego w najwyższym trybunale pruskim (syna Henryka oraz Adelajdy Stanisławskiej), oraz Reginy de Schützen pochodzącej od Jerzego i Katarzyny de Hosius. Małżeństwo miało dwóch synów: Jerzego Mikołaja i Jana Augusta oraz trzy córki: (Annę) Matyldę, Jadwigę Karolinę i Eleonorę.

Żył w XVII-XVIII wieku.


Bibliografia

Podmiotowa

  1. Lietuvos valstybes istorijos archyvas, Wilno, F. 1276, Ap. 1, nr 1628, 1629.
  2. Lietuvos mokslų akademijos Vrublevskių biblioteka, Wilno, F. 139–1101.
  3. Józef Weyssenhoff, Kronika rodziny Weyssów Weyssenhoffów zestawiona podług dokumentów przez Józefa Weyssenhoffa, Wilno, 1935.

Przedmiotowa

  1. J. Bartoszewicz, Znakomici mężowie polscy w XVIII wieku. Wizerunki historycznych osób, t. 2, Petersburg, 1856.
  2. G. Manteuffel, „Inflanty Polskie” oraz „Listy znad Bałtyku”, oprac. K. Zajas, Kraków, 2009.
  3. A. Boniecki, Herbarz polski, cz. 1, Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, t. 7, Warszawa, 1904.
  4. Z. Iwicki, Nekropolia oliwska, Gdańsk, 2004.
  5. G. Manteuffel, O starodawnej szlachcie krzyżacko-rycerskiej na kresach inflanckich, Miesięcznik Heraldyczny, 6–7, 1910.
  6. G. Manteuffel, Z dziejów starostwa marienhauskiego, „Kwartalnik Litewski”, r. 1, t. 2., 1910.
  7. E. Rostworowski, Hylzen Jan August, Polski Słownik Biograficzny, t. 10, Wrocław-Warszawa-Kraków, 1962.
  8. G. Manteuffel, Hylzen, Wielka encyklopedia powszechna ilustrowana, t. 29-30, Warszawa, 1902.
  9. P.A. Jeziorski, Dyneburg w ostatnim stuleciu istnienia Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Przyczynek do dziejów społecznych i gospodarczych miasta, Stan badań nad wielokulturowym dziedzictwem dawnej Rzeczypospolitej, t. 2, W. Walczak, K. Łopatecki, Białystok, 2010.
  10. Die Matrikel der Albertus-Universität zu Königsberg i. Pr. 1544-1829. Bd. 2, Die Immatrikulationen von 1657-1829, Leipzig, 1911/12.

I RP edu

O projekcie

Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.

© 2024 Polskie Towarzystwo Historyczne. Wykonanie ecomme.pl