Brak danych.
W 1757 roku wstąpił do zakonu pijarów, studiował retorykę w Rzeszowie i filozofię w Międzyrzeczu Koreckim, później w 1762 roku w nich wykładał. W 1766 roku ukończył studia teologiczne w Chełmie.
W latach 1763-1765 wykładał poetykę w kolegiach pijarskich w Chełmie, Łowiczu i Wieluniu. W latach sześćdziesiątych zmieniał szkoły, ucząc poetyki najpierw w Piotrkowie w 1767 roku, a następnie w latach 1768-1769 w Radomiu, gdzie do 1771 roku zajmował się konwiktem. Kolejnym szczeblem kariery zakonnej było objęcie funkcji wiceregenta konwiktu w Łukowie, którą to funkcję sprawował w latach 1772-1776.
Po 1776 roku pracował jako nauczyciel dzieci szlacheckich na różnych dworach najpierw u rodziny Scypionów w latach 1776-1780, następnie u Jana Nepomucena Gołuchowskiego w latach 1781-1782. Później w latach 1787-1792 uczył Aleksandra Sapiehę, syna krajczego litewskiego Józefa Sapiehy, mieszkał wtedy w Wisznicy.
Przyjaźnił sie z Anną Jabłonowską właścicielką Siemiatycz.
Żył w XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.