Świętosław Franciszek Dunin
W młodości odbył zagraniczną podróż edukacyjną na przełomie XVII i XVIII wieku.
Z małżeństwa z Marianną z Grudzińskich (ślub w 1716 roku) miał dwoje dzieci: Aleksego Dunina, późniejszego kuchmistrza litewskiego, znanego bibliofila oraz miłośnika ogrodów i polowań, oraz Barbarę Urszulę (później żonę Pawła Karola Sanguszki). Był autorem listów skierowanych do guwernantki ich dzieci panny Unichowskiej (Unikowskiej). Listy (zachowało się ich ponad 20, pisanych w latach 1725-1728), kierowane były do Warszawy, co wskazuje, że tam właśnie przebywały kilkuletnie wówczas dzieci (miały wtedy około 7-10 lat) pod opieką matki i guwernantki. Autorką listów była również żona Jakuba Dunina. Listy wysyłano m.in. z Wilna i Winiar. Jakub Dunin pełniący wysokie urzędy referendarza wielkiego koronnego, a wcześniej regenta kancelarii wielkiej koronnej często przebywał w Warszawie. Listy pisał w trakcie nieobecności w stolicy. Zawierały prośby o informacje na temat dzieci, najnowsze nowiny z Warszawy oraz przesłanie potrzebnych rzeczy. Dziękował w nich również za trud wychowawczy wkładany w edukację jego syna i córki oraz zapowiadał swój rychły powrót. Na końcu składał życzenia zdrowia dla dzieci oraz ich nauczycielki. Życzył sobie, aby dzieciom zapewnić wszelkie wygody i zaspokoić ich wszelkie potrzeby.
Żył w XVII-XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.