Franciszek Ksawery Strasser
Został pijarem w młodym wieku, wstępując do zakonu w Podolińcu w 1734 roku. Po odbyciu nowicjatu uczył się w Rzeszowie i Międzyrzeczu (1740-1742), a później Krakowie (1745).
Był nauczycielem w kolegiach pijarskich. Uczył głównie w Łukowie (1745/46-1750): gramatyki, syntaksy, poetyki i retoryki. Później był prefektem szkół i kaznodzieją w Złoczowie (1752-1753). Był kapelanem i teologiem w szlacheckiej rodzinie Humieckich (1757-1763, 1783-1786). Funkcję tę pełnił u wdowy po mieczniku koronnym Józefie Humieckim - Annie z Rzewuskich (zm. 1770), córce Michała Józefa Rzewuskiego. Był również teologiem u boku biskupa kujawskiego Józefa Ignacego Rybińskiego (1773-1782) oraz u swego brata Ludwika, lekarza (zm. 1804).
Pełnił urzędy zakonne – był prokuratorem w Rzeszowie (1755-1756), superiorem w Lublinie (1764-1765), prefektem konwiktu we Lwowie (1760-1761).
Był synem niemieckiego lekarza Franciszka Ksawerego Strassera, który przybył do Rzeszowa i tam się osiedlił około 1723-1725. Prowadził praktykę lekarską w najbliższym otoczeniu Jerzego Ignacego Lubomirskiego. Matka zmarła w 1755 roku. Jego brat Paweł (zm. 1743) był klerykiem w rzeszowskim seminarium pijarów.
Żył w XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.