Brak danych.
Studiował filozofię w kolegium jezuickim kaliskim (1687-1690), teologię w kolegium poznańskim (1692-1696).
Wykładał retorykę w kolegiach jezuickich w Krośnie (1697-1698) i Jarosławiu (1698-1699). Był również profesorem filozofii (1699-1701) i matematyki (1700-1701) w kolegium jezuitów we Lwowie, matematyki i etyki w kolegium lublińskim (1701-1702), filozofii w kolegium kaliskim (1702-1708). Później wykładał teologię scholastyczną w kolegium sandomierskim (1708-1712) i kolegium poznańskim (1712-1719), w tym ostatnim w latach 1717-1719 był również prefektem studiów. Był profesorem prawa kanonicznego i prefektem studiów w kolegium kaliskim (1724-1725).
Był rektorem kolegium jezuickiego w Łucku (1719-1724), Krośnie (1725-1728) i Brześciu Litewskim (1728-1732).
Był autorem dwóch prac drukowanych:
1. "Nieomylna do sławney przed ludźmi y przed Bogiem nieśmertelności, droga herbownego Dołęgi w sławnem życiu WJMCP. Jana Stanisława ze Starego Sierakowa Sierakowskiego, Łowczego ziemi czerskiey, Sędziego grodzkiego stężyckiego, Koła rycerskiego w Województwie sandomirskiem Marszałka, w Kazaniu pogrzebowem przez X. Kazimierza Ostrowskiego S.J. pokazana roku wchodzącego w drogi śmiertelności ludzkiey Boga-Człowieka 1702 d. 13 Lutego", Lublin, druk. S.J., 1702.
2. "Singulares universae rationalis scientiae controversiae per proposita in tractatibus philosophicis per Casimirum Ostrowski S.J. media ac conclusiones decisae. Sandomiriae, typ. S.J.", 1719.
W tym drugim dziele prezentował swoje wizję zagadnień filozoficznych. Rozpatrywał ich w świetle doktryny perypatetyczno-scholastycznej, ale jednocześnie akcentował na ważnej roli doświadczenia jako narzędzia poznania prawdy naukowej. Dlatego w swoich rozważaniach posługiwał się prostszymi formami uzasadnienia tez – przez przykłady, porównania, analogie i in. racje brane z doświadczenia, obserwacji, zdrowego rozsądku, a nawet z wiary i Biblii. Uważając, że pewność naukowa nie zależy od autorytetów, był krytyczny wobec Franciszka Suáreza, Tomasza z Akwinu, Augustyna, Arystotelesa.
Żył w XVII-XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.