Brak danych.
Studia teologiczne odbył w Rzymie (prawdopodobnie w latach 1627-1631).
Był profesorem gramatyki i syntaksy w ośrodkach prowincji rzymskiej Towarzystwa Jezusowego (prawdopodobnie w latach 1631-1634).
Po powrocie do Rzeczypospolitej wykładał filozofię w kolegium jezuickim w Lublinie (1636-1638); teologię moralną w kolegium lublińskim (1638-1639, 1648-1649 i 1653-1654), kolegium jarosławskim (1644-1645) i kolegium lwowskim (1646-1647, 1659-1662); teologię pozytywną w kolegium poznańskim (1641-1642) i kolegium krakowskim (1641-1642). Był prefektem szkół w kolegiach w Lublinie (1638-1639 i 1653-1654) i Jarosławiu (1644-1645).
Był misjonarzem w Brodach (w latach 1649-1650), rektorem w kolegium ostrogskim (1650-1652).
Był autorem szeregu drukowanych dzieł:
1. "Głos gołębicy albo wysokie i świętobliwie żądzę pobożnej duszy od świata, ziemi, nieba i siebie samej do Boga wstępującej, rytmem polskim przetłumaczonej przez X. Jana Kazimierza Darowskiego S.J. za dozwoleniem starszych. W Krakowie, 1660", in 8vo; Kalisz, 1665, in 12mo; Kalisz, 1682, in 8vo (po polsku i po łacinie). Jest to tłumaczenie dzieła X.Pawła Gwaltera “Scalae et alae animi ascendentis ad Deum etc."
2. "Pieśni pobożne podług obrządu kościoła św. katolickiego, samą prostotą przyjemnie, dla świątego nabożeństwa z przydatkiem wielu nowych Swiętych Pańskich świeżo wydana. Kalisz, druk S.J., 1719", in 24to.
3. "Officium codzienne z różnemi nabożeństwami. Kalisz, druk. S.J., 1724", in 8vo.
4. "Biennis philosophia" (Lublin 1638).
Oprócz tego pozostawił w rękopisie opis wojny polsko-rosyjskiej z 1660 roku ("Belli cum Basilio Szeremeto [...] narratio") wraz z krótkim zarysem wojen w okresie 1647-1660 (“Compendium bellorum in Regno Poloniae gestorum”).
W 1638 roku na scenie szkolnego teatru jezuickiego w Lublinie został wystawiony dramat Jana Kazimierza Darowskiego o chwalebnym męczeństwie św. Stanisława.
Żył w XVII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.