Hermann Katenbring
Małgorzata Berent
Początkowo uczył się w warmińskim kolegium jezuitów w Braniewie (od jesieni 1740 roku w klasie infimy). W 1743 roku został odnotowany w metryce uczniów Jan Katenbring (Katenbrynk). Około 1745 przebywał też w Reszlu, ucząc się zapewne w tamtejszym kolegium.
Do zakonu jezuitów wstąpił w Wilnie (30 sierpnia 1745). Nowicjat odbył w Świętej Lipce oraz Wilnie. Studiował retorykę, filozofię i teologię. Święcenia kapłańskie przyjął w Warszawie w 1758 roku.
Pełnił liczne funkcje w edukacji zakonu jezuitów. Swoją karierę nauczycielską rozpoczął w Nieświeżu, ucząc w tamtejszym kolegium gramatyki, wymowy, poetyki i języka niemieckiego (około 1749). W 1755 roku przygotował spektakl teatru szkolnego. Był prefektem drukarni w Nieświeżu (1760-1764) oraz prefektem szkół w Mińsku (1770-1771) oraz w Połocku (do 1773). Bardzo blisko związał się z Radziwiłłami. Między innymi był profesorem języka francuskiego i niemieckiego w wojskowej akademii radziwiłłowskiej w Nieświeżu (w latach sześćdziesiątych XVIII wieku).
W 1773 roku jeździł do Petersburga w związku z planami carskimi co do dalszych losów zakonu, próbując nie dopuścić do wprowadzenia w życie breve papieskiego. W 1774 roku objeżdżał klasztory na Białorusi, informując jezuitów o aktualnej sytuacji zakonu. Po kasacie sekularyzował się. W 1774 roku prosił Karola Stanisława Radziwiłła „Panie Kochanku” o jakieś beneficjum. Magnat zaproponował mu pracę nauczyciela w związku, z czym Katenbring podjął się zawodu guwernera. Wyjechał wówczas do Niemiec jako nauczyciel (kolejny) Hieronima Wincentego Radziwiłła. Stanowisko opiekuna młodego Radziwiłła objął faktycznie w sierpniu 1775 roku. W czasie jego opieki Radziwiłł ożenił się w Niemczech. Towarzyszył swemu podopiecznemu w objeździe dworów niemieckich. W 1777 roku był z nim jeszcze w Wiedniu, gdzie uzyskali audiencję w cesarzowej Marii Teresy. W swoich listach informował o przebiegu edukacji swego podopiecznego. Dzięki bardzo dobrym kontaktom z Radziwiłłami po powrocie do kraju został proboszczem w Nieświeżu. Utrzymywał tam szkołę parafialną. Tworzył wiersze łacińskie, dramaty oraz homilie. Niektóre jego utwory wydano drukiem. W latach dziewięćdziesiątych XVIII wieku był kapelanem dworu Karola Stanisława Radziwiłła „Panie Kochanku”.
Pochodził z Warmii, z rodziny mieszczańskiej.
Żył w XVIII-XIX wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.