Brak danych.
Kształcił się zapewne w którymś z kolegiów jezuickich, być może w Wilnie. Do zakonu jezuitów wstąpił w Wilnie 8 sierpnia 1728 roku.
Uczył retoryki i filozofii w kolegiach jezuickich Wilna i Płocka (1741-1744). Następnie był prefektem szkół i biblioteki w Słonimiu, a później prefektem szkolnym i wykładowcą filozofii w Nieświeżu (1747-1754). Nawiązał bliskie kontakty z magnacką rodziną Radziwiłłów, będąc ich misjonarzem dworskim w Słucku przez prawie 20 lat, do kasaty zakonu. W tym czasie został wychowawcą i guwernerem Karola Stanisława Radziwiłła „Panie Kochanku”, w latach 1753-1757. Ojciec Karola, Michał Kazimierz „Rybeńko”, wyznaczył w specjalnej instrukcji ("Pro memoria ojcowskie moje Xiçciu Karolowi Radziwiłłowi miecznikowi Wik. Ks. Litt, synowi memu do Warszawy in adorationem majestatio jadącemu dane w Koreliczach die 6 VIII 1757 anno") cele, które powinien zrealizować guwerner. Jako duchownemu przypadła mu w udziale rola wychowawcy odpowiedzialnego za poprawne zachowanie podopiecznego, kształtowanie jego cnót i zapobieżenie niewłaściwym znajomościom oraz nieobyczajnym postępkom. Dekadę później opiekował się młodszym, przyrodnim bratem Karola Stanisława, Hieronimem Wincentym podczas jego zagranicznej podróży edukacyjnej (1766-1768).
Żył w XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.