EDUKACJA RZECZPOSPOLITEJ OD XVI DO XVIII WIEKU

Michał Kazimierz Raczyński

Ur. 1650
Zm. 12.12.1737

Dane rodziców

Zygmunt Raczyński (ok. 1590–1677)

Katarzyna Teresa Jełowicka (zm. 1695)

Wychowanie i wykształcenie

Otrzymał gruntowne wykształcenie, przypuszcza się, że studiował również za granicą.

Etapy kariery dot. edukacji

Był guwernerem podróżnym siostrzeńców króla Jana III Sobieskiego, Karola Stanisława oraz jego starszego brata Jerzego Józefa Radziwiłłów. W dniu 26 maja 1684 roku Raczyński wpisał się do metryki słynnego uniwersytetu w Padwie wraz ze swymi podopiecznymi. Później nadzorował ich prawie półroczne nauki w szkole rycerskiej w Turynie, a także prywatne studia w Pradze i Paryżu. W trakcie podróży Michał Kazimierz Raczyński pełnił również obowiązki dyplomatyczne z ramienia króla polskiego. Jego głównym zadaniem było przeprowadzenie tajnej misji dyplomatycznej w Portugalii, mającej na celu uzyskanie zgody na małżeństwo infantki portugalskiej z synem polskiego monarchy, królewiczem Jakubem Ludwikiem Sobieskim. W momencie przybycia do Lizbony (styczeń 1686 roku) te projekty matrymonialne były już nieaktualne i nie zostały podjęte. Raczyński odgrywał też zapewne bardzo ważną rolę jako negocjator i nauczyciel sztuki dyplomatycznej dla młodych Radziwiłłów podczas pobytu w Anglii i audiencji u Jakuba II Stuarta w Londynie (24 maja 1685), którego cele były zarówno kurtuazyjne (złożenie gratulacji z okazji objęcia tronu), jak i czysto polityczne (chęć uzyskania angielskich subsydiów finansowych bądź wojskowych na wojnę Jana III z Turcją). Misja ta zakończyła się połowicznym sukcesem, gdyż uzyskano jedynie zapewnienia o przyjaźni oraz zaledwie 600 funtów. Do kraju Raczyński powrócił w 1687 roku, przebywając wcześniej z Radziwiłłami w Italii i we Francji.

Fakty z życia osobistego

Od 1684 roku był solnikiem wieluńskim. Już pod koniec 1688 roku ponownie został wysłany przez Jana III z misją do cesarza. W Wiedniu przebywał ponad pół roku. W latach dziewięćdziesiątych XVII wieku nadal był związany z Radziwiłłami i należał do stronnictwa królewskiego. Wierna służba u Jana III i Augusta II przyniosła mu urząd podsędka poznańskiego (1696), następnie kasztelana gnieźnieńskiego (1710-1720), kasztelana kaliskiego (1720-1729), wojewody kaliskiego (1729-1737) i wreszcie wojewody poznańskiego (1737).

Żył w XVII-XVIII wieku.


Bibliografia

Podmiotowa

  1. Karol Stanisław Radziwiłł, Diariusz peregrynacji europejskiej (1684-1687), oprac. A. Kucharski, Toruń, 2011.

Przedmiotowa

  1. J. Dygdała, Raczyński Michał Kazimierz, Polski Słownik Biograficzny, t. 29, Wrocław, 1986.

I RP edu

O projekcie

Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.

© 2024 Polskie Towarzystwo Historyczne. Wykonanie ecomme.pl