Brak danych.
Najprawdopodobniej uczył się w Akademii Wileńskiej, a później wyjechał na studia do Italii. Zapisał się na uniwersytet w Padwie na rok akademicki 1595/1596. Studia teologiczne kontynuował w Wilnie (1599-1600). Podczas podróży z Krzysztofem Mikołajem Radziwiłłem zapisał się do metryki uniwersyteckiej w Padwie (czerwiec 1607 roku).
Po zostaniu kanonikiem wileńskim w 1604 roku został poproszony przez biskupa wileńskiego Benedykta Woynę o objęcie opieki nad synami Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła "Sierotki" podczas ich studiów zagranicznych, jeśli tego zadania nie podjąłby się Melchior Ditius. Zgodził się na tę propozycję, ale do podróżujących pod opieką Ditiusa Jana Jerzego, Albrychta Władysława i Krzysztofa Mikołaja Radziwiłłów przybył dopiero w 1606 roku do Augsburga. W związku z rezygnacją Ditiusa i odesłaniem drugiego ich preceptora Łukasza Felicjana Massalskiego Żagiel ze Stanisławem Krzyckim zostali ich nowymi preceptorami podczas ich podróży do Italii, dokąd wyruszyli 17 marca 1606 roku. Po przybyciu do Werony 27 czerwa Żagiel z najmłodszym Radziwiłłem - Krzysztofem Mikołajem udał się do Bolonii. Tam czuwał nad jego edukacją, przygotowując go do stanu duchownego. Niestety, chorowity podopieczny zmarł 4 maja 1607 roku, a Żagiel powrócił do kraju.
Był proposzczem mareckim i kanonikiem wileńskim (1604), dziekanem katedralnym wileńskim (1630), prepozytem wileńskim (1635).
Żył w XVI-XVII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.