Brak danych.
Od 1576 roku studiował teologię w Collegium Romanum w Rzymie (1576-1579). Do zakonu jezuickiego wstąpił 1 czerwca 1568 roku w Wiedniu, pierwsze śluby zakonne złożył w Pradze 6 stycznia 1569 roku, na księdza wyświęcony w Rzymie 13 czerwca 1579 roku.
Początkowo nauczał w klasach gramatycznych w kolegium jezuickim w Pradze (1570-1571), a potem w 1571 roku objaśniał listy apostolskie w niższych klasach kolegium jezuickiego w Wilnie. Był rektorem kolegium jezuickiego w Pułtusku (1583-1587) i Nieświeżu (1597-1602). Związał się potem z dworem Mikołaja Krzystofa Radziwiłła "Sierotki" jako nauczyciel i wychowawca jego synów. W 1604 roku wyruszył z synami "Sierotki" - Janem Jerzym, Albrychtem Władysławem i Krzysztofem Mikołajem jako kierownik ich edukacji na studia zagraniczne. Trasa ich podróży wiodła przez Warszawę, Poznań, Wrocław, Świdnicę, Pragę i Ratyzbonę. Dnia 5 marca 1604 roku dotarli do Augsburga i młodzi Radziwiłłowie rozpoczęli nauki w tamtejszym kolegium jezuickim. Ditius czuwał nad postępami w edukacji podopiecznych i regularnie informował ich ojca o postępach synów. Wyszukiwał podopiecznym nauczycieli prawa i matematyki oraz układał program ich nauczania. Wpływał także na katolickie wychowanie Radziwiłłów, nie dopuszczając do ich towarzystwa różnowierców, a nawet mieszczan. Razem z podopiecznymi Ditiusa odwiedził także Monachium, Ingolstadt, Dillingen i Friedberg. W 1605 roku poprosił "Sierotkę" o zwolnienie z obowiązków z powodu słabego stanu zdrowia oraz niechęci dalszej opieki nad Radziwiłłami z powodu planowanego ich wyjazdu do Italii. Potem powrócił do kraju.
Był superiorem w Warszawie (1603-1604), prepozytem domu profesów w Krakowie (1607).
Żył w XVI-XVII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.