Brak danych.
Wstąpił do zakonu jezuitów w Wilnie 21 lipca 1644 roku. Święcenia przyjął w Pradze 30 grudnia 1657 roku.
W wyniku "potopu szwedzkiego" udał się do prowincji czeskiej, gdzie podjął studia teologiczne na Uniwersytecie Karola-Ferdynanda w Pradze (1656-1659).
Był kaznodzieją w kolegiacie św. Jana w Warszawie i na dworze Jana III Sobieskiego, prokuratorem prowincji litewskiej (1679-1683), rektorem nowicjatu wileńskiego (1690-1693), autorem kazań, rekolekcji, mów i wykładów z retoryki i teologii.
Był profesorem retoryki w Połocku (1652-1654), w Litomierzycach, Opawie i Reszlu (1661-1662), w Wilnie (1663-1664) i w Pułtusku (1666-1667). Jako rektor Akademii Wileńskiej (1694-1697) dbał o wysoki poziom nauczania i znacznie rozbudował tę uczelnię.
Pochodził z wileńskiej rodziny lutniczej.
Żył w XVII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.