Jan Franciszek Jezierski
Izabela Kiełczewska
Ukończył szkoły pijarów w Łukowie, a po kilku latach wstąpił do misjonarzy w Krakowie. Po ukończeniu seminarium został wysłany na dalsze studia do Italii. Dnia 1 września 1783 roku otrzymał od Szkoły Głównej Koronnej tytuł doktora teologii i filozofii.
Dnia 20 września 1781 roku mocą Komisji Edukacji Narodowej został rektorem powstałej w 1774 roku szkoły lubelskiej (od 1781 roku zwanej wydziałową). Jezierski rozpoczął swoje urzędowanie od ogłoszenia drukiem "Wykładu nauk podług przepisów publicznej instrukcji od Prześwietnej Komisji nad Edukacją Narodową". Kiedy Komisja Edukacji Narodowej dokonała nowego podziału szkół, Jezierski został zwierzchnikiem szkół małopolskich, które gorliwie wizytował. Postępowe idee oraz trzymanie się zaleceń Komisji zrażały szlachecki ogół względem Jezierskiego. W 1784 roku nowym rektorem obrany został Wincenty Treffler, a Jezierski wyjechał do Krakowa, gdzie był prefektem biblioteki Szkoły Głównej Koronnej. Równocześnie został wizytatorem generalnym szkół Komisji Edukacji Narodowej i w 1785 roku wizytował 22 zalecone mu szkoły. W 1788 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie zajął się publicystyką.
Żył w XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.