Brak danych.
Do zakonu jezuickiego wstąpił w Wiedniu we wrześniu 1581 roku, święcenia kapłańskie przyjął w Rzymie w 1593 roku.
Początkowo uczył się retoryki i studiował filozofię w Ołomuńcu (1583-1584). Potem studiował filozofię w Pradze (1585-1587) i teologię w Grazu (1590-1591). Od 1592 roku przebywał na studiach teologicznych w Rzymie.
Początkowo nauczał w klasach gramatycznych kolegium jezuickiego w Pradze (1585-1587), a potem został nauczycielem w klasach humanistycznych w czeskim Krumlovie (1589). Praktykował także jako nauczyciel w klasach humanistycznych oraz nauczyciel retoryki w kolegium jezuickim w Ołomuńcu (1592). Po powrocie do kraju wykładał kontrowersje w Kaliszu (1595) i został dyrektorem gimnazjum, wykładowcą kontrowersji i teologii moralnej w Poznaniu (1596-1600). Potem wykładał jeszcze teologię w Pułtusku (1600-1603).
Opuścił zakon w 1606 roku, ponownie przyjęty w 1608 roku w Rzymie, nowicjusz w Rzymie (od 1608), penitencjariusz polski w Rzymie (1610-1612), kaznodzieja polski i doradca rektora w Toruniu (1612), doradca biskupa kujawskiego (1612-1614), kaznodzieja w Poznaniu (1614), podupadł na zdrowiu i od roku 1617 mieszkał w Lublinie.
Żył w XVI-XVII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.