Brak danych.
Zasłynął jako fundator szkoły wyższej w Krakowie, zwanej później Kolegium Nowodworskiego, które powstało pod auspicjami Akademii Krakowskiej 5 maja 1586 roku. Kolegium to miało być częścią systemu nauczania podstawowego młodzieży, która zamierzała studiować potem w Akademii. Gimnazjum to otwarto w 1588 roku.
Po powrocie do Rzeczypospolitej z wygnania w 1607 roku zajął się działalnością fundacyjną oraz planował szkolenie polskiej młodzieży w szeregach zakonu joannitów. Zamierzał w ramach komandorii maltańskich kształcić szlachtę w nowoczesnej sztuce wojennej. Darował na rzecz wspomnianego gimnazjum w Krakowie w latach 1612-1619 olbrzymią sumę 15 tysięcy złotych, która pozwoliła zakupić potem budynek, który zwany był Kolegium Nowodworskiego lub Kolegium Nowodworskiego-Władysławskie.
Wywodził się ze szlachty pomorskiej, posiadającej majątki w okolicach Tucholi.
Był doświadczonym wojskowym. Służył Zasławskim, Radziwiłłom i Batorym. Walczył w wojnie o Inflanty z carem Iwanem Groźnym. Posłował do Stambułu. Po zabiciu w pojedynku szlachcica Biedrzyckiego udał się na wygnanie do Francji. Brał udział we francuskiej wojnie trzech Henryków, a w 1599 roku udał się na Maltę. W roku 1605 złożył śluby zakonne w Zakonie Maltańskim i walczył z wyznawcami islamu, był nawet w Afryce. Wrócił do kraju w 1607 roku. Kapitan osobistej straży królewskiej Zygmunta III Wazy. Brał udział w wyprawach na Moskwę, gdzie zasłynął z wielkiej odwagi i brawury podczas oblężenia Smoleńska, Borysowa i Moskwy. Był komandorem poznańskim (1623-1625).
Żył w XVI-XVII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.