Konstanty Wiśniowiecki (1635-1686)
Anna Chodorowska
Początkowo wychowywany przez matkę oraz ojczyma - Jana Karola Dolskiego, gdyż ojciec zmarł, gdy ten miał osiem lat. Potem uczył się w kolegium jezuickim we Lwowie i wraz z młodszym bratem Michałem Serwacym udali się w Grand Tour. Kraj opuścili w sierpniu 1695 roku i udali się do Francji pod opieką preceptora Jana Kamockiego i sług Wiśniowskiego i Gnatowskiego. Podczas drogi do Francji odwiedzili m.in. Berlin, Drezno, Lipsk, Hanower, Monachium, Antwerpię, Amsterdam, Hagę, Brukselę i Valenciennes. Dokładnie 8 listopada 1685 roku podróżnicy dotarli do Paryża. Wraz z bratem uczył się w paryskiej akademii Francois Lompre i Jeana Bernadego. Uczyli się także sztuki wojskowej. Paryż opuścili w październiku 1696 roku i udali się do Rzymu przez Lyon, Alpy, Mediolan, Parmę, Modenę, Bolonię i Florencję. Do Rzymu zawitali 8 grudnia 1696 roku. Spędziwszy tutaj kilka tygodni, pod koniec stycznia 1697 roku wyruszyli do kraju. Po drodze odwiedzili Bolonię, Ferrarę, Wenecję, Trydent, Augsburg, Ratyzbonę i Wiedeń. Na początku kwietnia 1697 roku byli już w kraju.
Kasztelan krakowski (1726-1741), wojewoda krakowski (1706-1726), wojewoda wileński (1704-1706), kasztelan wileński (1702-1703), marszałek nadworny litewski (1699-1702), podczaszy litewski (1697-1698), marszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1710 roku, starosta piński i nowotarski. Żonaty z Teofilą Leszczyńską, z którą miał córkę Franciszkę Urszulę.
Żył w XVII-XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.