Brak danych.
Został wybrany preceptorem Jerzego Ossolińskiego, wojewodzica podlaskiego i sandomierskiego, podczas jego studiów w Lowanium w latach 1613-1614 z polecenia Krzysztofa Ossolińskiego - brata Jerzego, jako znającego języki doświadczonego podróżnika, żołnierza i kawalakatora. W roku 1613 podczas podróży do Lowanium Possedaro razem z podopiecznym odwiedzili Czechy (Praga, Pilzno) oraz Frankfurt nad Menem i Moguncję, gdzie spotkało ich wiele przygód i utrapień (Possedaro miał wypadek, a drugi opiekun Papecort ich opuścił). Potem udali się w podróż do Niderlandów, Francji i Anglii (1614). Przez rok mieszkali w Paryżu (1614-1615), a potem przez Lyon udali się do Italii (1615), gdzie zwiedzili Turyn, Wenecję, Padwę, Weronę i Mediolan. Podczas pobytu w Italii znajomości Possedarego okazały się niezwykle cenne, przez co Ossolińskiego nie spotkały żadne utrapienia. Przez jakiś czas mieszkali w Rzymie (1616), skąd udali sie w podróż do Neapolu, a w czerwcu przez Florencję, Sienę, Bolonię, Austrię i Morawy powrócili do kraju. Possedaro nie znał języka polskiego, przez co miał lepiej nauczyć Ossolińskiego francuskiego, włoskiego i hiszpańskiego, bo nie towarzyszył im podczas poróży żaden Polak. Razem z Possedaro w latach 1613-1616 Ossolińskim opiekował się preceptor Antoni Papecort.
Był szlachcicem pochodzącycm z Dalmacji. Doświadczonym żołnierzem, który brał udział w wojnach na terenie Francji oraz Niderlandów. Przez jakiś czas pozostawał na służbie księcia Urbino. Po odbyciu podróży zagranicznej z Ossolińskim został jego wiernym sługą i towarzyszem broni. Brał udział z Ossolińskim w wojnie polsko-moskiewskiej w latach 1617-1618. Podczas szturmu Moskwy raniony w nogę. Brał udział w poselstwie Ossolińskiego do Anglii w roku 1621.
Żył w XVI-XVII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.