Florian Sołtykowicz
W 1773 roku rozpoczął zakończone bakalaureatem w 1777 roku studia na Uniwersytecie Krakowskim. Następnie kontynuował naukę w Seminarium Akademicko-Diecezjalnym, a w latach 1780-1783 w Seminarium Kandydatów przy Szkole Głównej Koronnej. Dnia 7 października 1778 lub 1780 roku uzyskał stopień doktora filozofii.
W latach 1783-1787 był nauczycielem prawa, ekonomii politycznej w szkole wydziałowej lubelskiej, gdzie także uczył (jako metr) francuskiego. Rektor szkoły lubelskiej, ks. Wincenty Treffler, w swoich raportach oceniał go jako dobrego i rzetelnego nauczyciela, choć w 1786 roku wysłał notę do Szkoły Głównej Koronnej, w której żalił się na gnuśność i nieprzyzwoitość Sołtykowicza i prosił o usunięcie go ze szkoły. Nota była efektem toczącego się od 1785 roku konfliktu między rektorem a kilkoma świeckimi nauczycielami, który zażegnała dopiero wizytacja Hugona Kołłątaja.
W 1787 roku Sołtykiewicz przeniósł się do Krakowa, gdzie od 1788 do 1793 uczył prawa i ekonomii w Szkołach Nowodworskich. W roku akademickim 1798/1799 został zastępcą profesora w katedrze prawa naturalnego i ekonomii politycznej Szkoły Głównej Krakowskiej. W 1809 roku został dziekanem wydziału filozoficznego Szkoły Głównej. Jako nauczyciel chętnie odnosił się do bieżących wydarzeń i popularnych koncepcji naukowych. Krytykował filozofię Jean-Jacques'a Rousseau, uznając ją za zgubną dla kultury ("Mowa o potrzebie stosowania nauk i wszelkich umiejętności do stanu narodu"), był zwolennikiem reform ("Mowa o potrzebie poprawy prawodawstwa i wykonywaniu onego dla uczynienia skuteczną edukacji publicznej") oraz Konstytucji 3 maja.
Jego żoną była Marianna Magdalena z Trawińskich (1762–1851), z którą nie miał żadnych dzieci.
Żył w XVIII-XIX wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.