Jan zwany Hanuszkiem
Był uczniem Szymona Syreniusza, profesora botaniki Akademii Krakowskiej. W latach 1583-1590 studiował na wydziale nauk wyzwolonych Akademii Krakowskiej, uzyskując w 1590 roku stopień doktora filozofii. W latach 1595-1597 studiował pod okiem badacza flory Prospera Alpiniego (1553-1616) medycynę w Padwie. Dnia 15 marca 1595 roku uzyskał stopień doktora medycyny Uniwersytetu Padewskiego.
Po ukończeniu studiów, w latach 1592-1595 wykładał astrologię w Krakowie. Następnie udał się w podróż po Europie, przebywając w Italii (Padwa). Po powrocie z zagranicy, w latach 1598-1609 był profesorem filozofii, medycyny oraz botaniki lekarskiej Akademii Krakowskiej. Był również nadwornym lekarzem króla Zygmunta III oraz jego siostry Anny, która również interesowała się ziołolecznictwem i była opiekunem botaników. Będąc profesorem botaniki, zbierał i badał rośliny Krakowa i okolic. Był autorem kalendarzy astrologicznych, kilku prac medycznych oraz wielu wierszy. Jako jeden z pierwszych w Europie Środkowej opublikował pracę poświęconą florze regionalnej. Jego dzieło, "Plantarum Cracoviensium Indicem proprium Latiné confectum", zostało wydane w 1616 roku w Krakowie i jeszcze w XIX wieku było odnotowywane przez bibliografie. Do dziś jednak się nie zachowało.
Pochodził z mieszczańskiej rodziny z Przeworska.
Jako uczeń i przyjaciel Syreniusza, był egzekutorem jego testamentu oraz wydawcą "Zielnika" (1613), do którego napisał przemowę.
Żył w XVI-XVII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.