Jerzy Jan Mniszech
Anna Chodkiewicz
Był gruntownie wykształcony. Biegle znał język łaciński i francuski. Jest prawdopodobne, że wychowywał się wspólnie z królewiczem Jakubem Ludwikiem Sobieskim. Można zatem założyć, że jednym z jego nauczycieli był Sebastian Jan Piskorski. Umiejętności wojskowe ćwiczył podczas wojen tureckich.
Przygotowując swoich synów do kariery urzędniczej i politycznej, wysłał ich w podróże edukacyjne po Europie. W tym celu przygotował dla nich szczegółowe wskazówki wychowawcze, zawarte w dwóch, praktycznie tak samo (z niewielkimi różnicami) brzmiących instrukcjach podróżnych. Dokumenty te zostały zredagowane w krótkim odstępie czasu. Dla Jerzego Augusta Mniszcha w 1736 roku, natomiast dla Jana Karola około roku 1742. Najwięcej miejsca poświęcał Mniszech wymogom odnośnie do poprawnego sprawowania się synów, zachowania nakazów pobożności oraz strzeżenia czystości wiary. Mniszech wymagał od synów bezwzględnego posłuszeństwa własnym zaleceniom oraz nakazom wyznaczonego dla nich guwernera. Zwracał uwagę na potrzebę roztropnego dobierania przyjaciół i rozsądnego zawierania znajomości oraz utrzymywania tylko właściwych kontaktów towarzyskich. Wymagał pilności w nauce, chociaż nie precyzował materii edukacyjnej. Przypominał natomiast, że podróż powinna przynieść wymierne korzyści w nabyciu właściwych manier i dworskich obyczajów. Nakazywał za to spisywać diariusz podróży i notować w nim wszelkie rzeczy i sytuacje godne uwagi.
Był marszałkiem wielkim koronnym i kasztelanem krakowskim.
Żył w XVII-XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.