Brak danych.
Wykształcenie zdobył w czasie formacji na księdza. Zmuszony przez niepokoje rewolucji francuskiej do opuszczenia ojczyzny w 1792 roku udał sie do Szwajcarii. Przebywał tam do 1796 roku. Następnie udał się na tereny polskie.
W 1797 roku przyjął posadę guwernera dzieci Józefa Skórzewskiego, starosty gnieźnieńskiego, i Heleny z Lipskich. Zarekomendowany został przez księdza Clerca. Opiekował się Rajmundem, Hilarym i Ignacym, a także ich młodszymi braćmi Józefem i Antonim Skórzewskimi do 1833 roku. Przebywał głównie w Nekli i Komorzu w Wielkopolsce. Odpowiadał za ich naukę oraz formację religijną. Obydwał z nimi także podróże, m.in. do Warszawy, Gdańska i na Śląsk.
Ksiądz Pochard był bardzo silnie związany z rodziną Skórzewskich. Wielokrotnie planował powrót do Francji, jednakże wojny napoleońskie, a także śmierć Józefa Skórzewskiego, który osierocił piątkę podopiecznych guwernera, sprawiły, że pozostał na terenach polskich.
W 1812 roku ksiądz przyjął zastępstwo w parafii w Kretkowie koło Żerkowa w Wielkopolsce, znajdującej się na terenie posiadłości Skórzewskich. W latach dwudziestych XIX wieku podróżował w towarzystwie Heleny Skórzewskiej i jej bratanicy Marii Lipskiej.
Pochowany został na cmentarzu przykościelnym w Kretkowie.
Żył w XVIII-XIX wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.