Brak danych.
Formację duchową przeszedł w zgromadzeniu kanoników regularnych Najświętszego Zbawiciela. Polemizował z poglądami Jean-Jacques'a Rousseau na temat nauki m.in. na łamach "Mercure de France" w 1750 roku, który jednak nie wszedł w otwartą dyskusję, angażując jako pośrednika Grimma ("Observations sur la lettre de M. Rousseau de Genève à M. Grimm", Nancy 1752).
Od 1746 roku uczył matematyki i historii w Akademii Stanisława Leszczyńskiego. W 1753 roku zamieszkał w Nancy, gdzie był cenzorem. Utrzymywał kontakty z Akademią Królewską w Paryżu oraz w Londynie. Wziął pod swoją opiekę Janusza Modesta Sanguszkę w czasie jego wyjazdu do Lotaryngii w latach 1766-1769. Ułożył dla swojego podopiecznego program, w który założył naukę języka francuskiego, z czasem także niemieckiego, literatury, historii, geografii, chronologii, matematyki, historii naturalnej, fizyki eksperymentalnej oraz chemii. Ten dobór przedmiotów uzpełniały lekcje szermierki oraz gry na gitarze.
Gautier otrzymał w 1745 roku wyróżnienie Akademii francuskiej za dzieło "Discours sur l'inutilite de la dispute". Zajmował się także przekładami m.in. "Eneidy", jednak bez większych sukcesów.
Urodził się w Lotaryngii, być może w Nancy, w szlacheckiej rodzinie.
Żył w XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.