Brak danych.
Do szkół uczęszczał w Sandomierzu i Radomiu. W wieku 20 lat wstąpił do zakonu pijarów 19 sierpnia 1759 roku. Studia zakonne odbył w Rzeszowie (humanistyczne – bonarum artium) i Międzyrzeczu Koreckim (logika i fizyka) w latach 1761-1765. W 1767 roku rozpoczął studia z teologii moralnej w Chełmie.
Pracę pedagogiczną rozpoczął w szkole w Górze Kalwarii w 1765 roku jako nauczyciel infimy, rok później uczył tam w klasach syntaksy i gramatyki. W latach 1768-1771 przebywał w szkole w Warężu na stanowisku nauczyciela syntaksy (1768), poezji (1769) oraz profesora retoryki i poezji (1770-1771). Od 1772 roku w Radomiu pełnił urząd prefekt szkoły, jednocześnie wykładał: retorykę (1772-1773), filozofię i matematykę (1773-1774) i podstawy teologii (1774-1775), w tym roku również na stanowisku profesora V klasy. Od roku szkolnego 1775/1776 w Piotrkowie Trybunalskim pełnił obowiązki prefekta oraz uczył filozofii (profesor IV klasy). W latach 1777-1778 wykładał filozofię w Międzyrzeczu Koreckim w tamtejszym studium zakonnym. W roku następnym był profesorem filozofii i prefektem szkoły w Chełmie.
W 1781 roku Michał Poniatowski mianował go na kierownika seminarium duchownego i egzaminatora kleru świeckiego w Łomży, te same obowiązki powierzył mu w Łomży w roku 1786, gdzie pełnił też funckję wicerektora kolegium. Pełnił również funkcję wicerektora kolegium wieluńskiego w latach 1790-1792. W dowód uznania został odznaczony tytułem Emeriti Viri. Następnie od 1793 roku uczył w Collegium Regium w Warszawie, tam też od 1794 roku był wicerektorem.
Był poetą, wiele wierszy wydał drukiem, m.in. "Oda do Aleksandra Podkańskiego, kapitana radomskiego, 1772; Okaz winnej wdzięczności Wielmożnemu Jmci Panu Piusowi Plesantowi…" (1786); "Oda do króla Pruskiego Fryderyka III na koronację z 5 czerwca 1798."
Żył w XVIII-XIX wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.