Brak danych.
Urodzony w rodzinie szlacheckiej, w 1754 roku wstąpił w Podolińcu do zakonu pijarów.
Po ukończeniu studiów zakonnych uczył w szkołach niższych oraz kolegiach w Radomiu, Łowiczu, Wieluniu, Górze i Warszawie.
W środowisku warszawskim, z inspiracji Józefa Andrzeja Załuskiego i Wawrzyńca Mitzlera de Kolof, rozpoczął działalność literacką, edytorską i translatorską.
Następnie był nauczycielem retoryki w Podolińcu i Rzeszowie. Tworzył też kazania, które wygłaszał w Radomiu, Złoczewie i Krakowie.
Był profesorem teologii w seminarium pijarskim w Krakowie.
Nawiązał kontakty z wydawcą i drukarzem Ignacym Greblem, u którego wydawał swoje teksty literackie. Był autorem licznych dzieł z zakresu edukacji, m.in. "Krótkiego zbioru chronologii historii kościelnej" (Kraków 1787), "Usposobienia do dalszych nauk JMci pana Alojzego Andrzeja hr. Ankiewicza, syna kasztelana sandeckiego", "Sposobu nowego, najłatwiejszego, pisania i czytania zarazem, dla panienek. Z przypisami dla nauczycielek" (Kraków 1790).
Dodatkowo dokonał licznych przekładów z francuskiego.
W roku 1790 otrzymał probostwo w Kętach, gdzie zmarł.
Żył w XVIII-XIX wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.