Brak danych.
Studiował filozofię na Uniwersytecie w Krakowie, gdzie w 1744 roku uzyskał bakalaureat filozofii, a rok później magisterium. Studiował potem prawo, a w 1745 roku został dodatkowo doktorem filozofii.
Swoją karierę akademicką związał początkowo z Uniwersytetem w Krakowie, gdzie początkowo został starszym Bursy Filozofów (1751), a potem wykładał retorykę i gramatykę w Szkołach Nowodworskich. W roku 1754 został włączony do Kolegium Mniejszego w Krakowie, a w 1755 roku znów został starszym Bursy Jagiellońskiej w Krakowie. Włączono go do Kolegium Prawniczego w Krakowie w roku 1758, którego od 1760 roku był prepozytem. W roku 1767 został rektorem Akademii Lubrańskiego w Poznaniu, a w 1769 roku był wizytatorem kolonii akademickiej w Białej Podlaskiej. Pod koniec życia został prowizorem warszawskiej kolonii akademickiej w latach 1770-1775.
Święcenia kapłańskie przyjął w 1756 roku. Był kolejno: altarystą św. Jana przed Bramą Łacińską w krakowskiej katedrze w latach 1756-1761, proboszczem w Podbiebniku od 1758 roku, kanonikiem kapituły przy krakowskiej kolegiacie Wszystkich Świętych od 1759 roku, prokuratorem kapituły przy krakowskiej kolegiacie Wszystkich Świętych w latach 1760-1765 roku, pisarzem sądu rektorskiego w Krakowie w latach 1761-1762, prepozytem legiaty akademickiej św. Anny od 1762 roku oraz kanclerzem kapituły krakowskiej w kolegiacie Wszystkich Świętych od 1763 roku.
Żył w XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.