Wojciech Czaplic
W 1618 roku podjął studia na Uniwersytecie Krakowskim, gdzie w 1619 roku uzyskał bakalaureat z filozofii, a rok później magisterium z filozofii. Studiował potem w Krakowie prawo i w roku 1638 został z niego bakalaureatem. Wyjechał na studia prawnicze do Rzymu, gdzie w 1641 roku obronił doktorat obojga praw.
Od 1620 roku wykładał na wydziale filozoficznym Uniwersytetu w Krakowie. Komentował dzieła historyków: Curtiusa (1620), Solina (1620/1621), Cycerona (1621/1622) i Liwiusza (1622). Został potem profesorem dialektyki w Szkołach Nowodworskich (1624-1626), a także wykładał filozofię arystotelesowską w Krakowie w 1636 roku. Uczył potem w Kolegium Lubrańskiego w Poznaniu w 1638 roku, a w latach 1641-1643 był jego dyrektorem. Był także prywatnym nauczycielem Aleksandra Koniecpolskiego, syna kasztelana krakowskiego. Na Uniwersytecie w Krakowie był kolejno prepozytem Kolegium Prawniczego (1643-1644) oraz konsyliarzem tegoż kolegium (1644-1646).
Byl także kanonikiem w kolegiacie św. Michała na Wawelu oraz w kolegiacie Wszyskich Świętych w 1647 roku.
Żył w XVI-XVII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.