Brak danych.
Do zakonu jezuickiego wstąpił 6 sierpnia 1732 roku w Wilnie, a święcenia kapłańskie przyjął 4 czerwca 1743 roku, również w Wilnie.
Po dwuletnim nowicjacie w zakonie jezuitów (1732-1734) studiował filozofię w Akademii Wileńskiej (1735-1738), a potem teologię na tej uczelni (1740-1744). W 1750 roku został wysłany na studia z nauk ścisłych do Wiednia i Pragi razem z Tomaszem Siekierzyńskim. W Wiedniu studiował matematykę (1750-1751), a w Pradze na Uniwersytecie Karola-Ferdynanda astronomię pod kierunkiem Józefa Steplinga (1751-1752).
Początkowo nauczał w klasach infimy w Kownie (1738-1739), potem w szkołach w Kownie i Okszy. Jako profesor retoryki i poetyki wykładał w Iłukszcie (1745/46), a jako profesor filozofii w Krożach (1746-1748). W 1752 roku otworzył na nowo w Akademii Wileńskiej studia z matematyki, zorganizował pracownię fizyki doświadczalnej i obserwatorium astronomiczne. Popularyzował wiedzę w publicznych wykładach i popisach uczniowskich. W rękopisach pozostawił swoje wykłady z logiki i matematyki.
Żył w XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.