Piotr Michał Kawiecki
Anna Morawska
Brakuje bliższych informacji o jego wykształceniu. Jest dość prawdopodobne, że uczył się w którymś z kolegiów jezuickich bądź pijarskich. Dobrze znał język francuski, co może świadczyć, że wyjechał w młodzieńczą podróż edukacyjną. Zapewne służył w wojsku, na co wskazuje stopień kapitana, jaki mu przypisywano.
W 1718 roku przebywał we Francji jako guwerner podróżny. Został wówczas odnotowany w Paryżu jako opiekun któregoś z synów szlacheckich bądź magnackich, wówczas tam przebywających.
Praktycznie cale lata dwudzieste XVIII wieku spędził jako preceptor w rodzinach magnatów koronnych. Najdłużej pełnił funkcję guwernera synów hetmana Stanisława Mateusza Rzewuskiego. Początkowo wyjechał za granicę, nadzorując edukację Seweryna Józefa. Ta podróż rozpoczęła się w końcu 1720 roku i trwała prawie trzy lata, do pierwszej połowy 1723 roku. Drugi wojaż, młodszego Wacława, został zapewne zainicjowany krótko po powrocie do kraju Seweryna i trwał od 1724 do przełomu lat 1726/1727. Itinerarium było dość bogate i obejmowało kilka krajów europejskich: Austrię (Wiedeń), Francję (najdłuższe pobyty w Paryżu), Anglię, Holandię i Italia.
Obydwie podróże miały bogaty program prywatnych studiów. Kawiecki był autorem instrukcji podróżnej, napisanej w 1720 roku w związku z podróżą Seweryna Józefa Rzewuskiego. Listy pisane przez Stanisława Mateusza Rzewuskiego do Kawieckiego, z instrukcjami w sprawie opieki nad jego synami w trakcie podróży edukacyjnej znajdują się w wielu rękopisach.
W 1728 roku Kawiecki podpisał kontrakt z marszałkiem i podskarbim nadwornym litewskim Pawłem Karolem Sanguszką dotyczący opieki nad jego synem Januszem Aleksandrem Sanguszką. Do obowiązków Kawieckiego należało przede wszystkim zapewnienie młodemu magnatowi właściwej formacji intelektualnej i moralnej oraz kształcenie umiejętności w zakresie języka francuskiego.
Wywodził się ze średniej szlachty wielkopolskiej.
Żył w XVII-XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.