EDUKACJA RZECZPOSPOLITEJ OD XVI DO XVIII WIEKU

Kazimierz Młocki

Ur. brak danych
Zm. brak danych

Dane rodziców

Jan Andrzej Młocki

Wychowanie i wykształcenie

Etapy kariery dot. edukacji

Został guwernerem młodych synów kanclerza koronnego Stanisława Antoniego Szczuki (zm. 1710). Po jego śmierci edukacją synów kierowała matka Konstancja Maria Szczuczyna z Potockich i to ona zatrudniła Młockiego jako ochmistrza i wychowawcę swoich synów. Marcin Leopold i Jan Kanty Szczukowie kształcili się pod nadzorem Młockiego w kraju i za granicą. W 1712 roku wyjechali na roczne nauki do Pragi, a następnie powrócili, aby studiować na Akademii Krakowskiej. Po rocznym kursie na dłużej zatrzymali się w Częstochowie, gdzie pobierali lekcje od paulinów. Kształcili się wówczas przez dwa lata w zakresie retoryki, logiki, dialektyki i arytmetyki. Kolejny rok spędzili ponownie w czeskiej Pradze. W 1717 roku bawili na dworze królewskim w Dreźnie. Podróż zakończyło dwuletnie zwiedzanie Europy – ziem niemieckich, Holandii, Niderlandów Południowych, Anglii, Francji i Italii. Niezwykle cennym źródłem dla poznania szczegółów edukacji młodych Szczuków jest bogaty zbiór listów-raportów, wysyłanych przez Młockiego do matki swoich podopiecznych (1712-1719).

Fakty z życia osobistego

Pochodził ze średniej szlachty mazowieckiej. Zapewne był synem Jana Andrzeja, podczaszego płockiego i być może bratem Kacpra.

Sprawował kilka urzędów. Był stolnikiem wyszogrodzkim, a od 1724 roku podczaszym bracławskim. Był też sekretarzem królewskim (sekretarzem pieczęci). W 1733 roku podpisał elekcję z województwem płockim.

Żył w XVII-XVIII wieku.


Bibliografia

Podmiotowa

  1. Archiwum Główne Akt Dawnych, Warszawa, Archiwum Publiczne Potockich, 163 a, t. 51., Kazimierz Młocki, Listy.
  2. Listy Kazimierza Młockiego, preceptora młodych Szczuków, jako przykład źródła do badań nad staropolskimi podróżami edukacyjnymi, oprac. U. Kicińska, [w:] Źródła do dziejów staropolskich podróży edukacyjnych, red. D. Żołądź-Strzelczyk, E. Kowalczyk, Wrocław, 2017.

Przedmiotowa

  1. S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, t. 11, Warszawa, 1914.

I RP edu

O projekcie

Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.

© 2024 Polskie Towarzystwo Historyczne. Wykonanie ecomme.pl