EDUKACJA RZECZPOSPOLITEJ OD XVI DO XVIII WIEKU

Jakub Piotrowicki

Ur. brak danych
Zm. 30.03.1643

Dane rodziców

Brak danych.

Wychowanie i wykształcenie

Etapy kariery dot. edukacji

Doktorat teologii uzyskał w Rzymie.

Był guwernerem Adama Hieronima Sieniawskiego - przyjaciela Jakuba Sobieskiego, który z tego względu zatrudnił go jako nauczyciela dla swoich synów: Marka i Jana Sobieskich.

Kładł nacisk na wszczepianie uczniom pobożności (zwłaszcza kultu Matki Boskiej), odmawianie różańca, uczenie się na pamięć katechizmu. Dużą rolę przykładał do nauki historii, zalecał uczniom lekturę Justyna Florusa, Kurcjusza i Klemensa Janicjusza ("Vitae regum Polonorum").

Był prowizorem Kolegium Nowodworskiego w latach 1639-1643, w latach 1638-1640 głównym przedstawicielem  wymowy akademickiej (jako tzw. orator Tylicianus, tj. profesor wymowy z fundacji biskupa Tylickiego) oraz dziekanem Wydziału Filozoficznego.

W grudniu 1638 roku uczynił fundację na rzecz szkoły parafialnej w rodzinnym mieście Bieczu.

Fakty z życia osobistego

Żył w XVII wieku.


Bibliografia

Przedmiotowa

  1. H. Barycz, Rzecz o studiach w Krakowie dwóch generacji Sobieskich, Kraków-Wrocław, 1984.

I RP edu

O projekcie

Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.

© 2024 Polskie Towarzystwo Historyczne. Wykonanie ecomme.pl