Maksymiliana Ossoliński (1588-1624)
Katarzyna Głębocka
Po śmierci ojca (1655) edukacją synów zajmowała się ich matka. Być może kształcił się w którymś z kolegiów jezuickich.
Został wysłany wraz z bratem Michałem Sieciechem w zagraniczną podróż edukacyjną. Jej przebieg znamy z dość szczegółowego diariusza (niestety niedokończonego) tego wojażu z lat 1660-1663. Jego autorem był Maksymilian Hieronim. Dzięki zapisom znamy dość dobrze szczegóły nauki oraz pobytu edukacyjnego w Czechach. W tekście jest mowa głównie o naukach w Pradze, zwiedzaniu miasta i jego okolic. Autor podaje też sporo informacji na temat czytanych lektur (głównie historycznych) oraz ich głównych wątków. Diariusz zawiera wiele wzmianek powstałych w wyniku zniszczonych bądź sprofanowanych kościołów katolickich oraz pamiątek męczeńskiej śmierci katolickich duchownych w czasie rewolucji husyckiej. Wiele informacji czerpano także z największych dzieł czeskiej historiografii XVI wieku. Były to księgi autorstwa Vaclava Hajka z Libocan ("Kronika Ceska") czy Jana Dobraviusa ("Historia Bohemica"), a także XV-wieczne pisma humanisty Eneasza Sylwiusza Piccolominiego (późniejszego papieża Piusa II), będącego ambasadorem cesarza w Czechach w połowie XV wieku. Dziennik urywa się wiosną 1661 roku. Znajdujemy tylko informację, że w 1662 i 1663 roku Ossolińscy przebywali w Austrii (Wiedeń) oraz Italii (Bolonia i Rzym). Planowany był również wyjazd do Francji, zaniechany z powodu sytuacji politycznej. Powrócono do Rzeczypospolitej jesienią 1663 roku (1 listopada osiągnięto Kraków).
Był żonaty z podczaszanką bełską Katarzyna Tomisławską z Tomisławic. Miał dwóch synów. Brakuje informacji o pełnionych przez niego urzędach.
Żył w XVII-XVIII wieku.
I RP edu
Projekt „Społeczne i kulturowe uwarunkowania edukacji w Rzeczypospolitej XVI–XVIII wieku” (nr rejestracyjny 2bH 15 0122 83), realizowany przez Polskie Towarzystwo Historyczne w ramach programu „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2016–2019, ma na celu ukazanie idei edukacyjnych i programów kształcenia oraz instytucji związanych z edukacją w kontekście przemian społecznych i kulturowych dokonujących się w Europie i Rzeczypospolitej doby nowożytnej.